U periodu od 19.09. do 02.10. 2014. godine, strični tim Polimskog muzeja u Beranama sproveo je zaštitna arheološka istraživanja na dijelu nekropole crkve Voljavac u Bijelom Polju.

Zona zaštitnih arheoloških istraživanja je dio nekropole, na južnoj strani crkve, u zahvatu makadamskog puta koji se pruža do konaka, od novoizgrađene kapije kompleksa.

Igumanija manastirskog kompleksa obratila se Dopisom,br. 38 od 06.08. 2014. godine, Polimskom muzeju u Beranama, sa molbom  da se, sa stare trase puta, uklone osteološki ostaci sahranjenih pokojnika, koji se redovno pojavljuju poslije obilnih kiša. Treba napomenuti da je postojeći put rađen bez odgovarajućih nagiba i drenažnog kanala, zasut sitnom rizlom koju je voda gotovo sprala poslije obilnih padavina tokom 2012 i 2013. godine.

Istraživanja su bila uslovljena pravcem pružanja trase puta, na dužini od oko 20,00 i širini od 3,00 metra. Trasa puta je na pojedinim mjestima proširivana kako bi se ispravio  njegov pravac pružanja. Zona istraživanja rađena je kao jedna ispitna površina obeležena kao Sektor I.

Na približnoj površini od oko 60m², otkriveni su osteološki ostaci 52 sahranjena pokojnika. Kao grob su numerisani i fragmentovani osteološki ostaci otkriveni u anatomskom sklopu. Kao i kod ostalih, do sada istraživanih nekropola, jasno se uočavaju određene pravilnosti kod sahranjivanja. Prije svega, uočava se da je sahranjivanje vršeno u pravilnim redovima, vjerovatno plemenskim, idući od crkve ka jugu. U okviru redova uočava se sahranjivanje krvnih srodnika, bilo u istoj raci ili neposredno uz raku starije sahranjenog krvnog strodnika.

Usled ovakvog načina sahranjivanja, mišljenja smo, da je oštećen gotovo isti broj raka sa osteološkim ostacima, ranije sahranjenih pokojnika, u odnosu na one osteološke ostatke otkrivene u anatomskom sklopu.  S pravom možemo reći da je na ovom prostoru sahranjeno preko 100 individua.

Uglavnom se radi o slobodnoukopanim pokojnicima sahranjenim  u iskopanu raku ili u drvenim sanducima. Ostaci drvenih sanduka su otkriveni u nekoliko slučajeva. Kod pojedinih grobnih raka konstatovano je da je oko pokojnika, na pojedinim mjestima grob bio flankiran sa nekoliko, pravilno poređanim kamenih blokova. U istočnom dijelu, pojavile su se veće kamene ploče, vjerovatno nekadašnje grobno obeležje, tipa stećka, koje se nalazilo na vrhu grobne rake.

Grobni prilozi su uglavnom rijetki i čine ih jedno ili više bronzanih kalotastih dugmadi. Izuzetak predstavljaju prilozi otkriveni u obrušenom grobu br. 52. Radi se o osobi sahranjenoj u raskošnoj nošnji na kojoj su kalotasta dugmad rađena u srebru i nekoliko poligonalnih srebrnih visuljaka. Na šakama, prekrštenim ispod brade nalazila se brojanica rađena od perlica staklene paste, različitih veličina. Rađene su od providne, tamnozelene i bijele staklene paste. Većina ovih perlica raspala se prilikom obrušavanja groba.

Istraživanja u zahvatu puta, obustavljena su u sloju šljunkovite osnove u zapadnom dijelu, a u sloju glinoidne zenlje na istočnoj strani. Treba napomenuti da trasa puta zadire u ravan plato na istočnoj strani, i da se na nivou žutog glinoida pojavljuje sloj pepela i gari i fragmenti keramičkih posuda. Na osnovu fragmenata keramike, rađene od zemlje sa primjesama pijeska, grube fakture, možemo reći da na ovom potezu postoje tragovi naselja sa kraja bronzanog i početka gvozdenog doba.