Radi se o dosta strmom uzvišenju kojem se može prići samo sa sjeverne strane. Dominantno uzvišenje čine stjenoviti, kupasti vrh na sjevernoj i nešto niže zemljano uzvišenje na južnoj strani. Zauzima centralni dio oblasti Korita i nadgleda sve komunikacije koje su ovom teritorijom vodile od Polimlja ka Pešteru i centralnom Balkanu. Uzvišenje je obraslo hrastovom šumom ali se na vrhu jasno naziru trase nekadašnjih bedema koji opasavaju oba uzvišenja tvoreći neobičnu utvrdu elipsoidnog oblika.

S obzirom da se na sjevernoj strani nalazi okomiti krš, kupastog oblika, namjernici su morali ići cijelom dužinom bedema do vrata koja se nalaze na krajnjoj južnoj strani. Konfiguracija terena uslovljava da se ulazu normalno može prići zapadnom stranom jer se istočna strmo obrušava ka Banjskom potoku. Na vrhu elipse i zemljanom uzvišenju na južnoj strani, ostavljen je prolaz u bedemu širok 2, 80. metar. Na ovom dijelu bedemi su očuvani do visine od  2 metra. Zidovi bedema, širine 1,40 metara, rađeni su od krupnih pritesanih (sa jednim licem) kamenih blokova slaganih u pravilne redove spojene krečnim malterom. U osnovi prolaza sačuvani su ostaci nekadašnjeg zaziđivanja i zatvaranja ovog ulaza u utvrđenje. Od ulazne kapije bedemi se pružaju obodom uvale ili sedla između dva uzvišenja, a potom se okomito dižu ka stjenovitom vrhu na sjevernoj strani. Uz sjeverni vrh nalazi se jedan uzdignuti dio, kao akropola koji je takođe bio opasan bedemima formirajući gornju zaravan površine od oko 50 m²  dok bi donja ravan imala površinu od oko 500m².

Unutrašni bedem je iste širine kao i spoljašnji a flankirani i skriveni prolaz ka gornjem platou nalazio se na zapadnoj strani. Zanimljivo je istaći da se oba bedema gube u podnožju stijene, na sjevernoj strani, koja je upotrijebljena kao prirodna okrugla kula.

U ovoj kampanji otvorene su tri sonde: jedna na ulazu u utvrđenje, druga na donjem platou uz zapadni spoljašnji  zid i treća na gornjem platou uz južni unutrašnji zid. Na osnovu dobijenih rezultata možemo izdvojiti četiri stambena horizonta ili perioda korišćenja ovog prirodnog refugijuma:

• I horizontu pripadaju nalazi velikog broja keramičkih ulomaka, jedan bronzani bodež egejskog tipa i dva fragmenta bušenih kamenih sjekira. Nesumljivo je da je ovo dominantno utvrđenje, kao prirodni refugijum korišćeno tokom finalnog bronzanog doba.
• II horizontu pripada malobrojni materijal s kraja II i početka III vijeka kada je podignut moćan bedem oko gornjeg i donjeg platoa.
• III horizont pripada vremenu zaziđivanja prolaza u spoljašnjem bedemu, na južnoj strani, vjerovatno u vrijeme gotskih upada u prostor Polimlja..
• IV horizont pripada balkanskim i oslobodilačkim ratovima jer je nađen veliki broj čaura i puščanih zrna. Pored toga, na gornjem platou je otkrivena i manja nekropola pokojnika sahranjenih poslije bitke na ovom uzvišenju. Sahranjeni su vjerovatno branioci Gradine.

Pored nalaza na Gradcu, treba istaći i nalaze fragmenata rimskih stela oko crkve Sv. Jovana u Crnči, pragova i dovratnika rimskih objekata koji su se nalazili na ovom prostoru. Samo utvrđenje je vjerovatno štitilo rimsko romanizovano stanovništvo koje je imalo posjede u Crnči  i njenoj neposrednoj okolini.