U petak, 22. juna, u Polimskom muzeju, promovisan je roman: „Maksimum“, poznate književnice Vide Ognjenović.
Govoreći o posljednjem književnom djelu poznate književnice i rediteljke, književni kritičar, osnivač i glavni urednik “Arhipelaga” Gojko Božović je rekao da je to roman o savremenosti.
“To je roman koji govori o modernom čovjeku izgubljenom u višku informacija, roman o hajkama na savremeni način”, rekao je Božović između ostalog.
Autorka je kazala da hajka kada jednom krene nikada ne staje.“Hajka samo iznova traži svoju žrtvu. Ja sam ušla u politiku samo da bi se znalo gdje nisam. Ja sam po opredjeljenju socijaldemokrata i nikada ne bih podržala neko književno djelo koje promoviše fašizam”, kazala je Ognjenović.Ona je dodala da je prvi put u Beranama i zahvalila se svojim domaćinima koji su priredili ovo veče.
Roman “Maksimum” je objavila izdavačka kuća “Arhipelag” u oktobru 2017. godine, a promociju u Beranama organizovali su Polimski muzej i Opština Berane.
Vida Ognjenović je srpska književnica, rediteljka i ambasadorka Srbije (2004-2014). Rođena je u Dubočkama (Banjani) pored Nikšića 14. avgusta 1941. godine. Odrasla je i školovala se u Vojvodini i Srbiji. Osnovnu školu završila je u Vrbasu, a gimnaziju u Sremskim Karlovcima. Diplomirala je na Katedri za opštu književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu 1963. i na Odseku za režiju beogradske Akademije za pozorište, film i televiziju 1965. Postdiplomske studije je započela u Parizu na Sorboni, a magistarski rad iz teorije i prakse odbranila je na Univerzitetu u Minesoti,SAD 1972. godine.
Od 1974. do 1979. radila je kao asistent na FDU u Beogradu. Za direktora Drame Narodnog pozorišta u Beogradu izabrana je 1977. godine, a po isteku četvorogodišnjeg mandata, ostala je na angažmanu kao stalni reditelj. Kao profesor po pozivu, predavala je na univerzitetima u Los Anđelesu (USLA),Čikagu (UIC) od 1981-1982, a u okviru predavačkih turneja obišla je u nekoliko mahova, kao gost predavač, sve veće univerzitete SAD (1985, 1991, 1997 i 1999). Redovni je profesor Akademije umetnosti u Novom Sadu i ima zvanje emeritus profesora na Akademiji lepih umetnosti i multimedija u Beogradu, gde je takođe i savetnik dekana. Njen rediteljski opus čini blizu stotinu pozorišnih, kao i veliki broj televizijskih i radio režija, od kojih mnoge po sopstvenim tekstovima. Napisala je veliki broj drama, koje su doživele više postavki i brojna izvođenja, a objavljene su u različitim izdanjima. Kao reditelj gostovala je u mnogim pozorištima širom bivše Jugoslavije (Crna Gora, Slovenija, Hrvatska), a radila je i izvan naše zemlje.
Objavila je četiri knjige proze: zbirke pripovedaka Otrovno mleko maslačka, (Prosveta, Beograd, 1994) i Stari sat (Prosveta, Beograd, 1996), Najlepše priče Vide Ognjenović (Prosveta, Beograd, 2001), roman Kuća mrtvih mirisa (Prosveta, Beograd, 1995) i sedam knjiga drama: Melanholične drame (SKZ, Beograd, 1991), Devojka modre kose (Ars dramatika, Beograd, 1994), Setne komedije (SKZ, Beograd, 1994), Mileva Ajnštajn, kao i sabrane drame u tri knjige Drame I, II, III (Stubovi kulture, 2000, 2001, 2002).
